Σπίτι από μανιτάρια;




Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ένα έντονο ενδιαφέρον από διάφορες επιστημονικές ομάδες του πλανήτη μας προς αναζήτηση νέων δομικών υλικών για «πράσινες» κατασκευές. Τα δομικά υλικά που προέρχονται από τη φύση και όχι από τα ορυκτά καύσιμα αποτελούν σίγουρα μια μεγάλη πρόκληση για τους αρχιτέκτονες για να σχεδιάζουν σύγχρονες κατασκευές που δεν επιβαρύνουν καθόλου το περιβάλλον. 
Ένα τέτοιο βιολογικό υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή τούβλων είναι και τα μανιτάρια, και συγκεκριμένα το μυκήλιο του μανιταριού. Αν όλοι οι λάτρεις των μανιταριών ενθουσιάζονται με την ιδέα να μπορούσαν να κατοικούν σε ένα σπίτι που θα έμοιαζε με μανιτάρι, σκεφτείτε πόσο υπέροχο θα ήταν το συναίσθημα αν αυτή η κατασκευή είχε και ως βάση των δομικών υλικών τα ίδια τα μανιτάρια. 
Η δημιουργία οικήματος από τούβλα που έχουν παρασκευαστεί από μανιτάρια δεν βρίσκεται βέβαια στη σφαίρα της φαντασίας ούτε άλλωστε είναι κάτι καινούργιο. Έχει ήδη κατασκευαστεί εδώ και αρκετά χρόνια στη Νέα Υόρκη ένας πύργος με βασικό υλικό το μυκήλιο του μανιταριού από τον αρχιτέκτονα David Benjamin. Για τη δημιουργία του υποκατάστατου τούβλου χρειάστηκε ένα μείγμα από μυκήλιο και ψιλοκομμένους φλοιούς καλαμποκιού, το οποίο μείγμα στη συνέχεια τοποθετήθηκε σε ένα καλούπι τούβλου με μούχλα και αφέθηκε εκεί να αναπτυχθεί για πέντε ημέρες. Το αποτέλεσμα ήταν να παραχθεί ένα τούβλο που ήταν συμπαγές και ελαφρύ, κατάλληλο για οικοδομικές κατασκευές. Αυτή η μέθοδος επιτρέπει στους κατασκευαστές να χρησιμοποιούν τα γεωργικά απόβλητα στη δημιουργία τέτοιων βιοοικοδομήσιμων τούβλων, και μάλιστα από υλικά που υπάρχουν σε μεγάλη αφθονία. Στη Νέα Υόρκη χρησιμοποιήθηκε μαζί με το μυκήλιο το καλαμπόκι, ενώ ακριβώς η ίδια κατασκευή μπορεί να εφαρμοστεί με τη χρήση ρυζιού, σε κάποια περιοχή της Ασίας, όπου το ρύζι είναι άφθονο. 
Φαίνεται τελικά πως αυτά τα βιολογικά τούβλα αποτελούν το μέλλον για τη βιωσιμότητα του πλανήτη μας, καθώς «καλλιεργούνται» χωρίς εκπομπές άνθρακα και χωρίς απόβλητα, που να επιβαρύνουν το περιβάλλον.