Agaricus augustus

Το γένος των Αγαρικών περιλαμβάνει περίπου 200 υποείδη μανιταριών που ευδοκιμούν σε ολόκληρο τον κόσμο, από την Ευρώπη μέχρι την Αμερική, την Αφρική, την Ασία και τη Νέα Ζηλανδία. Πολλά από τα μανιτάρια αυτού του είδους είναι εδώδιμα, ενώ αρκετά είναι και τα δηλητηριώδη, γι’ αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή κατά τη συλλογή τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, είναι τόσο μικρές οι διαφορές μεταξύ ενός είδους από κάποιο άλλο, ώστε μόνο οι πολύ ειδικοί και έμπειροι συλλέκτες είναι σε θέση να αποφαίνονται με ακρίβεια για την εδωδιμότητά τους. Καλό είναι, λοιπόν, να μην καταναλώνουμε μανιτάρια που δεν γνωρίζουμε ή συναντούμε στο δάσος για πρώτη φορά. Μπορούμε απλώς να τα θαυμάζουμε και φυσικά να αποτυπώνουμε την ομορφιά τους στις φωτογραφίες μας.
 Από τα μανιτάρια του γένους των Αγαρικών τον μήνα Αύγουστο έχει την τιμητική του το Agaricus augustus. Οι υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού και του φθινοπώρου, σε συνάρτηση πάντα με την υψηλή υγρασία, φαίνεται πως ευνοούν την ανάπτυξη αυτού του τύπου μανιταριού, εξ ου και ο επιθετικός λατινικός προσδιορισμός augustus. Βέβαια, ανάλογα με τις κλιματικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα, τα μανιτάρια αυτά μπορούν να εμφανιστούν είτε πιο πρώιμα, στην αρχή του καλοκαιριού και όχι απαραίτητα τον Αύγουστο, είτε και αργότερα, στην αρχή του φθινοπώρου. Το Agaricus augustus είναι ένα εδώδιμο, εξαιρετικά εύγευστο μανιτάρι και αρκετά συνηθισμένο. Ευδοκιμεί σε δάση κυρίως κωνοφόρων και πλατύφυλλων, αλλά ακόμη και σε λιβάδια. Ξεκινώντας την περιγραφή του από τον πίλο, δηλαδή το καπέλο του, θα μπορούσαμε να παρατηρήσουμε πως η επιδερμίδα του πίλου είναι ξηρή και καλύπτεται από καφετιά λέπια επάνω σε ένα κιτρινωπό ή λευκό φόντο. Η περιφέρεια του πίλου σε πρώιμο στάδιο είναι ημικυκλική και στο στάδιο της ωρίμανσης γίνεται κυρτή. Η υμενοφόρος, ακριβώς κάτω από τον πίλο, φέρει ελάσματα, τα οποία έχουν ένα απαλό ροζ χρώμα σε πρώιμο στάδιο που με την ωρίμανση γίνονται καφετιά. Ο στύπος, δηλαδή το στέλεχος ή αλλιώς το πόδι του μανιταριού, είναι ροπαλοειδής, με ύψος έως 20εκ. και πλάτος περίπου 4εκ., είναι λευκού χρώματος και αν ξυστεί γίνεται ελαφρώς κιτρινωπός. Επάνω στο στέλεχος διακρίνεται και ένα κρεμαστό δαχτυλίδι. Η σάρκα του είναι παχιά και άσπρη και αναδύει ένα ευχάριστο άρωμα πικραμύγδαλου ή γλυκάνισου.
 Εκτός βέβαια από την εξέταση των εξωτερικών του χαρακτηριστικών και της οσμής, για την ταυτοποίησή του μπορεί να εφαρμοστεί και χημική δοκιμή με ένα διάλυμα υδροξειδίου του καλίου περιεκτικότητας 10% επάνω στον πίλο. Μετά την εφαρμογή του διαλύματος, η επιδερμίδα του πίλου γίνεται κίτρινη. Όταν, λοιπόν, βρεθείτε για βόλτα στο δάσος, κοιτάξτε προσεκτικά ανάμεσα στις φυλλωσιές και κάτω από τα δέντρα. Ίσως κάπου εκεί να κρύβεται αυτή την εποχή και ένα Agaricus augustus που περιμένει να το ανακαλύψετε.
Φωτογραφία: Photo by Nathan Wilson